Με τις μερες μου

Σήμερα ξύπνησα με μια απίστευτα τραγική διάθεση. Δεν έγινε απολύτως τίποτα, έτσι χωρίς λόγο σηκώθηκα με μια απίστευτη στεναχώρια, θυμό, εξάντληση και δεν συμμαζεύεται. Δεν λέω πολλές φορές συμβαίνει και το ακριβός αντίθετο αλλά σήμερα όχι.
Σε αυτήν τη περίπτωση όταν με ρωτάνε τι έχω εκτός από το ότι με ενοχλεί (κακός), απαντάω
- Τιποτα δεν έχω, άσχημη μέρα, τίποτα άλλο
Η μέρα φυσικά ήταν υπέροχη, λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και την παρέα μου στην συγκεκριμένη περίπτωση αλλά και πάλη τζίφος. Ρε να μην ξεμαυρίζει η ψυχή μου με τίποτα.
Αφού λοιπόν δεν ήμουν και η ψυχή τις παρέας αλλά ο λόγος για να τους χαλάω τη διάθεση (η τουλάχιστον έτσι αισθανόμουν) βρήκα μια δικαιολογία και την έκανα με ελαφρά βηματάκια για το σπίτι.

Προσπάθησα να ηρεμήσω και έβαλα μουσικουλα από τα παλιά...

Έκατσα στον καναπέ και έκλεισα τα μάτια μου, οι εικόνες περνούσαν με απίστευτη ταχύτητα από το μυαλό μου χαζά, γέλια, έρωτες του πάντα και ποτέ, πάρτη, άνθρωποι που έφυγαν από τη Ζωή μου ,ένα μπάχαλο.

Είπα αυτό ήταν φιλαράκι δεν πας καλά και έκατσα ανάβοντας ένα τσιγάρο να χαζέψω μια ταινιουλα.

Μπα δεν ισιώνει η κατάσταση.

Παραδεχομενος την ήττα μου (για σήμερα) και ακόμα ποιο εξαντλημένος ξανά μπήκα για να κάνω μπάνιο και έφαγα μια τρελή φλασια... θυμήθηκα τον θεό Ιανό.

Ναι ναι αυτόν με τα δυο πρόσωπα.

Σωστά η όχι άρχισα να συνδυάζω την κατάσταση που είχα έρθει με τα δυο άκρα του προσώπου του Ιανού, το καλό με το κακό, την καλή διάθεση με την κακή, την δύναμη με την αδυναμία.

Ακριβώς έτσι είναι όλος ο κόσμος, ακριβώς έτσι αντιδρούν όλοι σκέφτηκα. 

Σκεφτείτε λίγο μερικά παραδείγματα από ανθρώπους γύρο σας. Υπάρχουν άνθρωποι που για να προστατέψουν όλους τους άλλους σκοτώνουν το φονιά, άνθρωποι που για να μην τους ξυπνάει ένα σκυλάκι κάθε βράδυ με το κλάμα η το γάβγισμα του ξεπαστρεβουν μια ολόκληρη συνοικία από ζωντανά και το πρωί απορούν ποιος άθλιος θα έκανε κάτι τέτοιο, άνθρωποι που αφού σε σκοτώσουν σου ψιθυρίζουν - Καλά εγώ σε σκότωσα, εσύ γιατί πέθανες; 

Για να μην σας κουράζω θα σας πω για τέλος ότι υπάρχουν και άνθρωποι που στήνουν τον ίδιο τους τον εαυτό στα δυο μέτρα και γίνονται αδίστακτοι. Αυτό παραλίγο να κάνω εγώ σήμερα στον εαυτό μου. Σας ζητάω συγνώμη που σας κούρασα με εμένα αλλά το είχα ανάγκη. Σας ευχαριστώ και βάζω  ένα συγκρότημα που το όνομα του αλλά και τα τραγούδια του είναι σαν το θεό Ιανό, σαν το καλό και το κακό, σαν... τα όπλα και τα τριαντάφυλλα. Καληνύχτα σας.