Έχω κάτσει εδώ και πάρα πολύ ώρα να κοιτάω μια παυλιτσα να αναβοσβήνει μέσα σε ένα πλαίσιο περιμένοντας τα δάχτυλα μου να ξεκινήσουν να γράφουν όλα αυτά που είχα στο μυαλό μου λίγο νωρίτερα. Είχα τόσα πολλά πράγματα να πω αλλά έκανα λάθος προετοιμασία.
Πριν κάτσω στον υπολογιστή πέρασα από το << μπαράκι >> που έχω στο σαλόνι του σπιτιού μου και έβαλα ένα ποτάκι για να χαλαρώσω και για να ειμαι όσο το δυνατόν καλύτερη παρέα για πολλούς αξιόλογους ανθρώπους που έχω γνωρίσει μέσα από αυτό το χαζοκούτι.
Άνοιξα τον υπολογιστή και έβαλα λίγο από εκείνη την μουσική που μου αρέσει και πάντα καταφέρνει να με ταξιδεύει πισο στις δικές μου πραγματικότητες.
Τα χέρια μου είχαν παγώσει επάνω από το πληκτρολόγιο καθώς αυτή τη φορά το μυαλό μου γύρισε πισο σε καταστάσεις μιας πραγματικά ευτυχισμένης ζωής. Επέστρεψα νοερά έστω σε κομμάτια της Ζωής μου που έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στο να καταλάβω τη θέλω, ποιος είμαι, σε τι πιστεύω.
Η καρδιά μου σφίχτηκε για λίγο και μετά ένιωσα ενα πόνο στην ίδια μου την ψυχή. Ο πόνος προερχόταν από τις ίδιες αυτές αναμνήσεις για τον ίδιο αυτόν λόγο. Γιατί ηταν αναμνήσεις.
Νοσταλγω πολλές φορες πολα από οσα έχω ζησει καλα και ασχημα γιατι πιστεύω οτι αυτά μας διαμορφώνουν, μας κανουν αυτό που ειμαστε. Νοστος σημενει επιστροφη και αλγος ειναι ο πόνος.
Επιστρεφω με πόνο λοιπον χωρις να ξεχνω οτι μετά από άλλα 34 χρονια ζωής θα νοσταλγω αυτή τη νυχτα που ειπα να μοιραστώ μαζι σας αυτή την σκεψη. Καλο βραδυ σε ολους.
Πριν κάτσω στον υπολογιστή πέρασα από το << μπαράκι >> που έχω στο σαλόνι του σπιτιού μου και έβαλα ένα ποτάκι για να χαλαρώσω και για να ειμαι όσο το δυνατόν καλύτερη παρέα για πολλούς αξιόλογους ανθρώπους που έχω γνωρίσει μέσα από αυτό το χαζοκούτι.
Άνοιξα τον υπολογιστή και έβαλα λίγο από εκείνη την μουσική που μου αρέσει και πάντα καταφέρνει να με ταξιδεύει πισο στις δικές μου πραγματικότητες.
Τα χέρια μου είχαν παγώσει επάνω από το πληκτρολόγιο καθώς αυτή τη φορά το μυαλό μου γύρισε πισο σε καταστάσεις μιας πραγματικά ευτυχισμένης ζωής. Επέστρεψα νοερά έστω σε κομμάτια της Ζωής μου που έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στο να καταλάβω τη θέλω, ποιος είμαι, σε τι πιστεύω.
Η καρδιά μου σφίχτηκε για λίγο και μετά ένιωσα ενα πόνο στην ίδια μου την ψυχή. Ο πόνος προερχόταν από τις ίδιες αυτές αναμνήσεις για τον ίδιο αυτόν λόγο. Γιατί ηταν αναμνήσεις.
Νοσταλγω πολλές φορες πολα από οσα έχω ζησει καλα και ασχημα γιατι πιστεύω οτι αυτά μας διαμορφώνουν, μας κανουν αυτό που ειμαστε. Νοστος σημενει επιστροφη και αλγος ειναι ο πόνος.
Επιστρεφω με πόνο λοιπον χωρις να ξεχνω οτι μετά από άλλα 34 χρονια ζωής θα νοσταλγω αυτή τη νυχτα που ειπα να μοιραστώ μαζι σας αυτή την σκεψη. Καλο βραδυ σε ολους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου